SORUMLUYUZ

Yunus Emre KARA

Sorumluluk sahibi olmak her insan için kolay değil fakat yaşama devam eden herkes bu pastadan payını mutlaka alacaktır çünkü bazen kaçış yolu bulunmaz. Sağa sola dönüp durumu kurtarmak mümkün değildir.

Diyelim ki ortada çözülmediğinde sonucu kötü olacak bir problem var. Biz bu problemi çözmesek bile mutlaka sorumlu oluruz çünkü eylemsizlik bile bu bağlamda bir eylem olur. Yapıp yapmamak tamamen bize bağlı olduğu için sonuca ve etkiye katkıda bulunmuş oluruz…

Günümüz insanları pragmatist benliklerindeki egolarıyla kendilerini insanüstü bir varlık olarak görebilirler. Hayatın ışığı altında kendilerine fayda sağlayan her türlü fırsatı sonuna kadar kullanırken konu verilen bir söze geldiğinde adeta üç maymunu oynarlar. Kendilerine yakıştırdıkları şey budur işte…

Kişinin içinde var olması gereken sorumluluk duygusu çoğu zaman aileden insana geçer. Hane ortamında görülen durumların, olayların hızlı bir şekilde benimsendiği çocukluk yıllarından itibaren oluşan bu duygu zamanla oturmaya başlar. Bu bilince ulaşamayan yetişkin bireylerin asıl problemi çocukluk zamanlarındaki yetersiz ikazlar, aşırı tavizler gibi şeylerle bağlantılıdır. Ayrıca bu bilince ulaşmamış ebeveynlerin çocukları üzerinde negatif bir etki oluşturacakları unutulmamalıdır. Zira her anne kadındır fakat her kadın anne olamaz; her erkeğin baba olamadığı gibi…

Attığımız her adımdan, kestiğimiz her daldan, yazdığımız her harften noktasından virgülüne sorumluyuz.

Literatürde “Her koyun kendi bacağından asılır; mezara beraber mi gireceğiz?” diye sözler vardır. Nispeten doğrudur da aslında. Görünürde böyledir ama sonuçları yalnızca bir kişiyi etkilemez işte… İç içe geçmiş zincirler gibi, görünmez ağlarla bağlıyız birbirimize. Kabul etsek de etmesek de bu böyle…

Bazen susmak icap eder dostlar, bazen konuşmak, bazen uyumak, bazen uyanmak… Tanpınar diyor ya “Ne içindeyim zamanın; ne de büsbütün dışında…”

Sürç-i lisan ettiysek affola…